اگر قبل از سال ۱۹۹۷ میلادی عبارت وبلاگ را در موتور جستجوی خود تایپ می‌کردید، نتیجه‌ای حاصل نمی‌شد، این در حالی بود که در آن زمان مردم احوال روزانه خود را منتشر می‌کردند و از آن زمان به بعد بود که نخستین وبلاگ‌های شخصی پای به عرصه وجود گذاشتند. در سال ۲۰۰۱ میلادی راه‌اندازی برخی وب‌سایت‌های اجتماعی مانند Friendster ،Myspace و Friends Reunite حسابی در میان کاربران دنیای مجازی گل کرد و کمی بعد از آن هم دیگری خبری از آن‌ها نشد. بسیاری از مردم هنوز هم عضو شبکه‌های اجتماعی هستند، این در حالی است که در نگاه بسیاری دیگر زمان استفاده از این شبکه‌ها به سر آمده است. بعد از مدتی سر و کله دو وب‌سایت دیگر هم پیدا شد: فیس‌بوک در سال ۲۰۰۴ و توییتر در ۲۰۰۶ و با گذشت چندین سال از افتتاح این سایت‌ها هنوز هم حجم ترافیک وارده به آن‌ها باورنکردنی است.
در حال حاضر فیس‌بوک با بیش از یک میلیارد کاربر فعال، بزرگ‌ترین وب‌سایت اجتماعی دنیای مجازی بوده و نیمی از این کاربران دست کم روزانه یک بار به فیس‌بوک سر می‌زنند و جالب است بدانید که حدود نصف آن‌ها هم از طریق گوشی‌های موبایل خود از این سایت دیدن می‌کنند.
سایت‌هایی مانند فیس‌بوک و توییتر روش‌های ارتباطی ما را تغییر داده‌اند و سایت‌ها و سرویس‌های دیگری روش‌های دسترسی و استفاده از رسانه‌ها را تغییر خواهند داد. امروزه برنامه‌های آپلود شده در سایت یوتیوب بیشتر از کل برنامه‌هایی است که در تمامی شبکه‌های تلویزیونی جهان پخش شده است. اگر تمایل دارید که دوستان خود را از یک اتفاق باخبر کنید و قرار دادن عکس روی فلیکر و توییتر برایتان کافی نیست، می‌توانید از طریق اسکایپ، جزئیات کامل آن را به اطلاع آن‌ها برسانید.
دوست داشته باشید یا نه، رسانه‌های اجتماعی زندگی میلیون‌ها کاربر مجازی را به حدی تغییر داده‌اند که دیگر برایشان حکم شبکه اجتماعی را ندارد و بخش جدانشدنی از وب است.